Verhaal
Over geniale witte Aspergers
Een bezoek aan Iets Drinken Groningen, een café voor mensen met autisme, is soms ronduit spannend. Ik had laatst een gesprek met een van onze vaste bezoekers van Iets Drinken, laat ik hem Geert noemen. Deze man vindt het leuk om te provoceren. Meestal krijg ik de indruk dat hij een bepaalde mening heeft, louter om tegen de stroom in te kunnen zwemmen. De avond van 27 november, had hij wel heel een interessante en amusante stelling namelijk: “Het autistische brein is beter ontwikkelt dan het ‘neuro typische’, of te wel normale brein”. Het leuke aan deze stelling was niet zozeer de argumenten die hij aandroeg, maar de discussie die loskwam onder de andere bezoekers.
Het belangrijkste argumenten van Geert was dat mensen met autisme erg goed zijn in het opmerken van details en bovendien bijzonder bedreven zijn in het focussen op een taak en die zonder enige afleiding kunnen afronden.
“Mensen met autisme kunnen niet meer functioneren als ze eenmaal overprikkeld zijn. Als ik moet werken in een omgeving die erg prikkelrijk is, kan ik me als autist niet meer focussen” zei een andere bezoeker, die ik Hans noem, als tegen woord voor Geert.
Daarna ontaardde de discussie in een heleboel uit de lucht gegrepen argumenten. Zoals het argument van Geert die opmerkte dat een aantal bekende historische geleerden zoals Charles Darwin en Nikola Tesla autistisch waren.
Iemand aan die aan de kant van Hans stond meende dat het beeld van de geniale witte man met Asperger, achterhaald is: “De meeste autisten zijn niet superieur, maar anders dan neuro typische mensen”.
Dat dit argument te berde werd gebracht was enigszins ironisch, omdat de deelnemers aan deze discussie overwegend blank zijn en een Asperger diagnose hebben.
Na het afronden van de discussie heb ik nog de antwoorden van de quiz die we net gemaakt hadden omgeroepen. Eén van de vragen was welke beroemde schaker in 1958 de tot dan toe jongste schaakgrootmeester ooit werd. Het antwoord is Bobby Fischer, een beroemde en geniale man met Asperger.
